Συνέντευξη Λαμπρίνας Κακιούζη – Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Κέντρων Δια Βίου Μάθησης: «Κανείς δεν είναι μόνος του στην ανεργία – τα όπλα δεν τα παρατάμε ποτέ»

Ερ.: Κυρία Κακιούζη, μιλάτε συχνά με ανέργους. Τι ακούτε πιο συχνά από αυτούς;

Απ.: Ακούω αγωνία, φόβο, αλλά και αξιοπρέπεια.
Οι περισσότεροι δεν ζητούν λύπηση· ζητούν ευκαιρία. Ζητούν να αποδείξουν ότι αξίζουν, ότι μπορούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
Η ανεργία δεν είναι επιλογή· είναι μια δύσκολη συγκυρία που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Και ο άνεργος δεν είναι «λιγότερος» – είναι ένας άνθρωπος που απλώς χρειάζεται να του δώσουμε χώρο και εργαλεία για να ξαναξεκινήσει.

Ερ.: Πιστεύετε δηλαδή πως η κατάρτιση μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη ζωή ενός ανέργου;

Απ.: Όχι μόνο το πιστεύω — το βλέπω καθημερινά.
Στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης έχουμε δει εκατοντάδες ανθρώπους να ξαναβρίσκουν δουλειά, αυτοπεποίθηση και σκοπό.
Η κατάρτιση δεν είναι χαρτί· είναι ευκαιρία ζωής.
Όταν ο άνθρωπος εκπαιδεύεται σωστά, με σύγχρονα προγράμματα, αποκτά τη δύναμη να σταθεί ξανά μόνος του.
Και αυτό είναι το στοίχημα — να δώσουμε στον άνεργο τη δύναμη να σταθεί, όχι να τον κρατάμε εξαρτημένο.

Ερ.: Υπάρχουν όμως πολλοί που έχουν χάσει την πίστη τους σε τέτοια προγράμματα…

Απ.: Και έχουν δίκιο να νιώθουν κουρασμένοι ή απογοητευμένοι.
Υπήρξαν προγράμματα που δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε, και αυτό άφησε σημάδια.
Όμως η λύση δεν είναι να τα εγκαταλείψουμε· είναι να τα κάνουμε καλύτερα, πιο ανθρώπινα, πιο ουσιαστικά.
Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι κάθε πρόγραμμα κατάρτισης πρέπει να ξεκινά από μια ερώτηση:
“Τι χρειάζεται πραγματικά αυτός ο άνθρωπος για να σταθεί ξανά στην αγορά;”
Αν δεν ξεκινήσουμε από εκεί, τότε απλώς ανακυκλώνουμε το πρόβλημα.

Ερ.: Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους ανέργους που διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη;

Απ.: Να μη σταματήσουν να προσπαθούν.
Ναι, μπορεί να ήσασταν άτυχοι. Ναι, μπορεί να νιώθετε αδικημένοι.
Αλλά τα όπλα δεν τα παρατάμε ποτέ.
Η ζωή θέλει επιμονή. Θέλει πίστη. Και κάθε νέα γνώση είναι ένα βήμα πιο κοντά στη στιγμή που θα ξαναγυρίσει η τύχη με το μέρος σας.
Μπορεί να μην αλλάζει ο κόσμος από τη μια μέρα στην άλλη· αλλά αλλάζετε εσείς κι αυτό αρκεί για να αλλάξει και το μέλλον.

Ερ.: Και ποιος είναι ο ρόλος των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης σε αυτή την πορεία;

Απ.: Είμαστε εκεί δίπλα τους, όχι απέναντί τους.
Όχι μόνο για να τους εκπαιδεύσουμε, αλλά για να τους ενθαρρύνουμε.
Να τους δείξουμε ότι μπορούν, ότι αξίζουν, ότι δεν είναι μόνοι.
Για εμάς, κάθε άνεργος είναι ένας άνθρωπος με ιστορία, με δύναμη, με μέλλον.
Και η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας είναι όταν, μετά από λίγο καιρό, μας τηλεφωνεί και λέει: “Βρήκα δουλειά!”.
Αυτό το “βρήκα δουλειά” είναι η δική μας νίκη, η νίκη όλων.

Ερ.: Αν μπορούσατε να συνοψίσετε τη φιλοσοφία σας σε μία φράση;

Απ.: Η ελπίδα δεν διδάσκεται αλλά καλλιεργείται, μαζί.
Και γι’ αυτό είμαστε εδώ.