«Σοκαριστική μαρτυρία Παλαιστίνιου για την αναζήτηση ανθρωπιστικής βοήθειας»

Δραματικές στιγμές περιγράφει ο Γιουσέφ αλ Αγιούρι, 40 ετών, αναφορικά με την καθημερινή του ζωή στη Γάζα, όπου η ανθρωπιστική βοήθεια είναι σπάνια και η πείνα μια αδιάκοπη πραγματικότητα για εκείνον και την οικογένειά του. Ο ίδιος, όπως δήλωσε στο Middle East Eye, συγκρίνει τη δυσκολία που βιώνει στην αναζήτηση τροφής με τη δημοφιλή νοτιοκορεατική σειρά «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού».

«Τα παιδιά μου κλαίνε συνέχεια επειδή πεινάνε… Ζούμε σε μια σκηνή στην αλ-Σαράγια, κοντά στο κέντρο της Γάζας, και το σπίτι μας έχει καταστραφεί εντελώς από τις εχθροπραξίες», ανέφερε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι η οικογένεια αναγκάζεται να στηρίζεται σε γεύματα που παρέχονται από φιλανθρωπικές οργανώσεις, τα οποία όμως δεν επαρκούν.

Αποφασισμένος να πάρει βοήθεια, επιχείρησε ένα επικίνδυνο ταξίδι προς το κέντρο διανομής του Ανθρωπιστικού Ιδρύματος της Γάζας, παρά τις προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που εγκυμονούσε. «Άκουσα ότι είναι επικίνδυνο και ότι άνθρωποι σκοτώνονται και τραυματίζονται, αλλά πήρα την απόφαση να πάω ούτως ή άλλως», δήλωσε.

Η διαδρομή του ήταν γεμάτη από επώδυνες στιγμές. «Κρυφτήκαμε πίσω από κατεστραμμένα κτήρια ενώ οι πυροβολισμοί έπεφταν γύρω μας. Όποιος κουνιόταν πυροβολούνταν ακριβώς μπροστά μας…» περιγράφει, αποκαλύπτοντας τη φρίκη που έζησε κατά την προσπάθειά του να εξασφαλίσει τρόφιμα για την οικογένειά του.

Μεταξύ των άλλων, εκφράζει την απογοήτευσή του για τη σύγχυση που επικρατεί κατά τη διανομή βοήθειας, όπου βλέπει πλήθη να παλεύουν για λίγες κονσέρβες: «Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους δεν πήραν τίποτα… Κάποιοι παρακαλούσαν τους άλλους να μοιραστούν…».

Καθώς η κατάσταση εξελισσόταν, ο Γιουσέφ αντίκρισε στρατιώτες να παρακολουθούν όλη αυτή την εκρηκτική κατάσταση, γεγονός που τον οδήγησε σε δραματικές σκέψεις: «Μας σκότωναν όχι μόνο με τα όπλα τους, αλλά και με την πείνα και την ταπείνωση».

Καθώς επιστρέφει σπίτι του, η σύζυγός του και τα παιδιά του τον περιμένουν με την ελπίδα ότι θα επιστρέψει με τρόφιμα. «Είχα την πιο δύσκολη μέρα της ζωής μου… Ελπίζω τα τρόφιμα να περάσουν σύντομα χωρίς εξευτελισμούς», καταλήγει, εκφράζοντας τη βαθιά του ανησυχία για την κατάσταση των ανθρώπων που πλήττονται από τον πόλεμο.

Η συζήτηση γύρω από την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες παρέχεται είναι επείγουσες, καθώς η έλλειψη τροφίμων και η πείνα συνεχίζουν να αυξάνονται.