Σφοδρός ανταγωνισμός για την περιουσία της Lukoil διεθνώς

Τα περιουσιακά στοιχεία του ρωσικού πετρελαϊκού γίγαντα Lukoil έχουν αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις αγορές, ιδίως δεδομένων των κυρώσεων από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο που επιβλήθηκαν λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Στη διαδικασία εξαγοράς συμμετέχουν μεγάλες εταιρείες όπως οι ExxonMobil, Chevron και Carlyle από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η International Holding Company (IHC) από το Άμπου Ντάμπι, η κρατική KazMunayGas του Καζακστάν, καθώς και οι Shell, Cengiz Holding από την Τουρκία και SOCAR από το Αζερμπαϊτζάν. Παρά το ενδιαφέρον, οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν τη συμφωνία των ΗΠΑ, οι οποίες απέκλεισαν την ελβετική Gunvor από εξαγορές λόγω των σχέσεών της με το ρωσικό κράτος.

Η ελληνική αγορά ενδιαφέρεται άμεσα, με την Lukoil να διαχειρίζεται το μοναδικό διυλιστήριο στη Βουλγαρία, στο Μπουργκάς. Η τοπική κυβέρνηση προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο του έργου, με σκοπό την πώληση, ώστε να προστατευτεί η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας από τις κυρώσεις. Ως τώρα, έχει εξασφαλίσει απαλλαγή από τις κυρώσεις μέχρι τον ερχόμενο Απρίλιο. Σημειώνεται ότι παλαιότερα η Helleniq Energy είχε δείξει ενδιαφέρον για το διυλιστήριο αυτό.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Helleniq Energy, Ανδρέας Σιάμισιης, είχε δηλώσει παλιότερα: «Έχει έλθει στην προσοχή μας και το κοιτάζουμε. Έχουμε δραστηριότητα στη Βουλγαρία, όπου έχουμε επενδύσει σημαντικά κεφάλαια. Ωστόσο η στρατηγική μας για το 2025 δεν περιλαμβάνει σημαντικά κεφάλαια για τα διυλιστήρια και η επένδυση σε ένα asset σαν αυτό περιλαμβάνει πολλές προκλήσεις. Το κοιτάζουμε λόγω εγγύτητας της αγοράς και θα δούμε πώς θα πάει».

Πριν από την επιβολή των κυρώσεων, η SOCAR και η Cengiz Holding είχαν υποβάλει μια κοινή προσφορά για το διυλιστήριο στο Μπουργκάς, με την τελευταία να εκφράζει την πρόθεση προχώρησης της συμφωνίας.

Αμερικανικές εταιρείες ανταγωνίζονται για τα περιουσιακά στοιχεία της Lukoil

Η ExxonMobil διερευνά τις πιθανότητες που έχει για τα περιουσιακά στοιχεία της Lukoil στο Καζακστάν, όπου συνεργάζεται με τη ρωσική εταιρεία στα κοιτάσματα Karachaganak και Tengiz. Αντίστοιχα, η Chevron εξετάζει τις δικές της προτάσεις, με την KazMunayGas να είναι επίσης παρούσα στο σκηνικό. Επιπλέον, η ExxonMobil εξετάζει το ενδεχόμενο να υποβάλει προσφορά για το West Qurna 2 στο Ιράκ, ενώ η Carlyle έχει δείξει ενδιαφέρον, αν και βρίσκει τον εαυτό της σε πρώιμο στάδιο αναζήτησης.

Η Lukoil είναι υπεύθυνη για την παραγωγή περίπου 2% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου και αναζητά αγοραστές για τα διεθνή της περιουσιακά στοιχεία, που εκτιμάται ότι αξίζουν περίπου 22 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Carlyle εξετάζει το ενδεχόμενο αίτησης άδειας από τις ΗΠΑ για να ολοκληρώσει τη διαδικασία αγοράς πριν προχωρήσει στην εκτενή ανάλυση.

Μέχρι στιγμής, η Shell έχει εκφράσει ενδιαφέρον για τα θαλάσσια μπλοκ υδρογονανθράκων της Lukoil στη Γκάνα και τη Νιγηρία, ενώ στην Αίγυπτο φημολογείται πιθανή αποεπένδυση από τρεις παραχωρήσεις. Οι αρχές της Μολδαβίας έχουν ξεκινήσει συνομιλίες για την εθνικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της Lukoil στο αεροδρόμιο του Κισινάου.

Διαδικασίες εθνικοποίησης της Rosneft στη Γερμανία

Όσον αφορά την ρωσική Rosneft, οι πρόσφατες αμερικανικές κυρώσεις έχουν πυροδοτήσει συζητήσεις στη Γερμανία για την πιθανή εθνικοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων, όπως το διυλιστήριο Schwedt. Η εν λόγω έκβαση αποκαλύπτει τον περίπλοκο ιστό σχέσεων μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, που συνεχίζουν να υφίστανται παρά την κρίση που έχει δημιουργήσει ο πόλεμος.

Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών έχει ανακοινώσει ότι έχει εκδώσει άδεια εξαίρεσης για το γερμανικό τμήμα της Rosneft από τις κυρώσεις, η οποία ισχύει μέχρι τον Απρίλιο του 2026. Αν και η μόνιμη εξαίρεση παραμένει η προτιμότερη λύση για το Βερολίνο, οι αρχές εξετάζουν και τις επιλογές κατάσχεσης και πώλησης των περιουσιακών στοιχείων σε ξένους επενδυτές.

Η Rosneft Deutschland κατέχει πλειοψηφικό ποσοστό στο διυλιστήριο Schwedt, που προμηθεύει μεγάλο μέρος των καυσίμων του Βερολίνου. Επίσης, διατηρεί μετοχικά ποσοστά στα διυλιστήρια MiRo και Bayernoil. Τα περιουσιακά αυτά στοιχεία βρίσκονται σε καθεστώς διαχείρισης από το 2022, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Η διαχείριση αυτή ανανεώνεται κάθε έξι μήνες, αν και υπάρχει πιθανότητα νομικής αμφισβήτησης της διαδικασίας καθώς πρόκειται για αρχικό μέτρο. Η γερμανική κυβέρνηση έχει δισταγμούς σχετικά με την εθνικοποίηση, φοβούμενη ενδεχόμενη υποχρέωση αποζημίωσης προς τη Μόσχα.

Διαβάστε ακόμη