Πρωτοπορία της Energean στα διασυνοριακά συμφωνητικά στη Νότια Ανατολική Ευρώπη

Η Energean ανοίγει νέες προοπτικές στην αγορά του CCS (Carbon Capture and Storage) στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, υπογράφοντας μία ιστορική συμφωνία με τη Heidelberg Materials. Η θυγατρική της Energean, EnEarth, που διαχειρίζεται το project αποθήκευσης CO2 στο Πρίνο, θα αναλάβει τη λειτουργία της αποθήκης CO2 που αναπτύσσει η γερμανική τσιμεντοβιομηχανία στην Βουλγαρία (project Devnya CO2). Αυτή η κίνηση σηματοδοτεί την πρώτη διασυνοριακή συνεργασία για την αποθήκευση CO2 στην περιοχή, επεκτείνοντας τη δράση της EnEarth πέρα από τα ελληνικά σύνορα και αξιοποιώντας την εμπειρία της από τον Πρίνο.

Σημαντική εξέλιξη στη CCS στην περιοχή

Η συμφωνία αυτή είναι ένα σημαντικό βήμα προς τον στόχο της Ελλάδας να γίνει κέντρο για την αποθήκευση και μεταφορά CO2. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και το MoU μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, το οποίο αφορά την αποθήκευση εκπομπών CO2 ελληνικών βιομηχανιών στην Αίγυπτο. Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη απαιτεί αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο της ΕΕ, που προς το παρόν δεν επιτρέπει τη μεταφορά CO2 σε τρίτες χώρες.

Επιπλέον, με τα δύο πιο ώριμα projects αποθήκευσης CO2 στην Νοτιοανατολική Ευρώπη (Πρίνος και Ραβέννα) να μην επαρκούν για τις ανάγκες των βιομηχανιών στην Ελλάδα και την Ιταλία, καθίσταται σαφής η ανάγκη για περαιτέρω συνεργασίες. Το βλέμμα στρέφεται στην αξιοποίηση αποθηκευτικών χώρων σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπως η Αίγυπτος και η Αλγερία, καθώς και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.

Πλεονεκτήματα και προκλήσεις της διασυνοριακής συνεργασίας

Η διασυνοριακή συνεργασία στην περιοχή προσφέρει προοπτικές, αλλά και προκλήσεις, όπως η ρυθμιστική ανομοιογένεια και η έλλειψη πολιτικής βούλησης σε ορισμένες χώρες. Οι παρεμβάσεις του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΔΕΥΕΠ, Άρη Στεφάτου, και του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Νίκου Τσάφου, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ICM Forum στην Αθήνα, αναδείκνυαν αυτές τις ανάγκες. Ο Στεφάτος υπογράμμισε τη σημασία των συνεργασιών για την αποθήκευση, ενώ ο Τσάφος τόνισε την ανάγκη για μία ευρύτερη προσέγγιση στην αποθήκευση CO2, που θα περιλαμβάνει και τις χώρες της Μεσογείου και των Βαλκανίων.

Ενδιαφέρον για την αποθήκη CO2 στη Ραβέννα

Στο ίδιο φόρουμ, ο Πάολο Τεστίνι της Snam ανακοίνωσε ότι ελληνικές βιομηχανίες εξετάζουν το ενδεχόμενο αξιοποίησης της αποθήκης CO2 στη Ραβέννα, ενώ είναι σε διαπραγματεύσεις και με βιομηχανίες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το έργο θα λειτουργήσει πιλοτικά από τον Σεπτέμβριο του 2024 με αρχική δυνατότητα 25.000 τόνων CO2 ετησίως, ενώ η κοινοπραξία Snam- EnI σχεδιάζει επέκταση της αποθηκευτικής ικανότητας έως και 16 εκατομμύρια τόνους ετησίως

Επιπλέον, η EnEarth έχει ήδη υπογράψει 15 ΜοUs με βιομηχανίες που παράγουν εκπομπές άνω των 6 mtpa, περίπου τη στιγμή που η ικανότητα αποθήκευσης στο Πρίνο είναι 1,2 mtpa στην πρώτη φάση και θα φτάσει τα 2,8 mtpa στη δεύτερη φάση, αναδεικνύοντας τις περιορισμένες δυνατότητες σε σύγκριση με τη ζήτηση.

Ο Τζάσπερ Χέλκενς της Ecolog εστίασε στις προκλήσεις της μεταφοράς CO2 δια θαλάσσης και τόνισε τη σημασία δημιουργίας αποθηκευτικών υποδομών εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Εάν δεν υπάρξουν εγκαταστάσεις, η διαδικασία απανθρακοποίησης για τις Μεσογειακές βιομηχανίες θα καθυστερήσει. Παράλληλα, ο Γιώργος Δασκαλάκης της Motor Oil αναφέρθηκε στα απαραίτητα βήματα για την επιτυχία των έργων CCS, από τη τραπεζική χρηματοδότηση μέχρι την ύπαρξη κινήτρων για εταιρείες που προχωρούν νωρίς στην υλοποίηση.

Διαβάστε επίσης