Politico: Οι λόγοι πίσω από την άρνηση Πούτιν για επαφή με τον Ζελένσκι

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Politico, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν δείχνει διάθεση να έχει συνάντηση με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σε μια πιθανή προσπάθεια ειρηνικής επίλυσης του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, πράγμα που υποδεικνύει την έλλειψη προθυμίας από τον Ρώσο ηγέτη για την ολοκλήρωση της σύγκρουσης.

Η έλλειψη προσοχής των ηγετών στις λεπτομέρειες είναι αξιοσημείωτη. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, όπως αναφέρει το Politico, φαίνεται να εστιάζει περισσότερο στις προσωπικές του σχέσεις παρά σε λεπτομερείς στρατηγικές, ενώ ταυτόχρονα επενδύει στη διαμόρφωση της προσωπικής του εικόνας.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνάντησης με Ευρωπαίους ηγέτες, ο Τραμπ πιάστηκε σε φωτισμένο μικρόφωνο να αναφέρει στον Εμανουέλ Μακρόν πως, κατά τη γνώμη του, ο Πούτιν επιθυμεί μια συμφωνία μαζί του. Τώρα, εστιάζει στις «προσωπικές σχέσεις» και αναρωτιέται αν αυτός είναι ο λόγος που ο Ρώσος πρόεδρος διστάζει να συναντηθεί με τον Ζελένσκι.

Η αντίθεση μεταξύ των δύο ηγετών είναι προφανής, καθώς η ιστορία έχει δείξει ότι ο Ζελένσκι έχει κάθε λόγο να μην εμπιστεύεται τον Πούτιν, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την εισβολή στην Ουκρανία, την προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και τις ανθρωπιστικές κρίσεις.

Ωστόσο, οι λόγοι πίσω από την απροθυμία του Πούτιν να συναντηθεί με τον Ζελένσκι είναι περισσότερο στρατηγικοί. Μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να προσφέρει πολιτική νομιμότητα στον Ουκρανό πρόεδρο, κάτι που το Κρεμλίνο προσπαθεί να αποτρέψει. Την ίδια στιγμή, ο Πούτιν ενδέχεται να βλέπει τον πόλεμο ως έναν τρόπο να διατηρήσει τη συντήρηση του εσωτερικού καθεστώτος του, και να σταθεροποιήσει τη θέση του εν μέσω εσωτερικών προκλήσεων.

Επιπλέον, η αναβολή της συνάντησης δεν είναι απλώς μια πολιτική τακτική, αλλά και ένα μέσο για να διατηρηθεί η δυτική πίεση και οι κυρώσεις. Οι ευρωπαϊκές χώρες νιώθουν τις συνέπειες της σύγκρουσης, κάτι που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Πούτιν, αλλά και του Κινέζου συμμάχου του, Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι ο Πούτιν έχει πολλά να κερδίσει από τη συνέχιση της διαμάχης, καθώς προσδοκά περισσότερα εδάφη και υποσχέσεις ασφαλείας από τη Δύση που ελπίζει ότι θα είναι αδύναμες. Η γενικότερη στρατηγική του διαμορφώνεται γύρω από την αναμονή της σωστής ευκαιρίας για να επιτύχει τον στόχο του.

Εν κατακλείδι, η διαχείριση της σχέσης με τον Τραμπ απαιτεί λεπτούς ελιγμούς και μια στρατηγική που περιλαμβάνει λεπτομερείς συζητήσεις και διαχείριση της δημόσιας εικόνας, προκειμένου να τον κρατήσεις υποστηρικτή της ρωσικής στάσης, όπως υπογραμμίζει το Politico.