Οι φυσικές καταστροφές και η μεταμόρφωση των οικοδομικών υλικών

Οι φυσικές καταστροφές έχουν εξελιχθεί σε ένα συνεχώς επαναλαμβανόμενο τεστ αντοχής για τις κατασκευές και τη γενικότερη δομή της κατασκευαστικής αλυσίδας. Σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα φέρνουν στο προσκήνιο τις συνέπειες από τις επιλογές που γίνονται σε κάθε στάδιο των έργων, από τον προγραμματισμό μέχρι την ποιότητα και την πιστοποίηση των υλικών.

Η συζήτηση έχει πυροδοτηθεί από τον Χρήστο Γεωργίου, Διευθυντή του ΙΝΣΒΕ, ο οποίος υπογράμμισε τη σπουδαιότητα των φυσικών καταστροφών ως “τεστ πραγματικών συνθηκών”. Επισήμανε τις αβεβαιότητες γύρω από την επάρκεια των κανόνων και των ελέγχων στην αγορά, μεταφέροντας τη συζήτηση από τη θεωρία στην πρακτική εφαρμογή, αναρωτώμενος αν τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι αυτά που σχεδιάστηκαν αρχικά και αν οι πιστοποιήσεις ανταγωνίζονται τις απαιτήσεις ή είναι απλώς διαδικασίες τυπικού χαρακτήρα.

Στη συνέχεια, ο Γιάννης Μητρόπουλος, Διευθυντής Τμήματος Μεγάλων Έργων της FIBRAN – Δημ. Αναστασιάδης Α.Ε., υπογράμμισε την ουσιαστική σχέση μεταξύ των υλικών και της αντοχής τους. Όπως τόνισε, «τα σωστά υλικά βεβαίως και αντέχουν στις κατασκευές», διευκρινίζοντας ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στην τεχνολογία ή τη διαθεσιμότητα, αλλά στις συμβιβαστικές επιλογές που γίνονται κατά την αγορά τους.

Ορισμένα από τα μεγάλα έργα σημειώνουν υψηλό ποσοστό συμμόρφωσης σε αυστηρές προδιαγραφές, συμπληρώνοντας απαιτήσεις που συχνά προέρχονται από διεθνείς κανονισμούς. Αντίθετα, στα μικρότερα έργα το οικονομικό κριτήριο πλειοψηφεί, οδηγώντας συχνά σε υποβάθμιση της ποιότητας και της μακροχρόνιας βιωσιμότητας των κατασκευών.

Ο Αναστάσιος Ριζόπουλος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της INTERPLAST Α.Ε., εστίασε στο θέμα των πιστοποιήσεων από τη σκοπιά της διεθνούς εμπειρίας στον τομέα των πλαστικών. Με την εκτενή εμπειρία από πολλές αγορές, τόνισε ότι οι προδιαγραφές και οι έλεγχοι είναι πάγιες πρακτικές στη βιομηχανία και ότι έχει πια αποδειχθεί η ανθεκτικότητα των πλαστικών υλικών σε ακραίες καταστάσεις. Ειδικότερα, αναφέρθηκε στις απαιτήσεις και στα εμπόδια που αφορούν τις πιστοποιήσεις πυροπροστασίας.

Από την άλλη πλευρά, ο Φίλιππος Δομαζινάκης, Διευθυντής Έρευνας και Ανάπτυξης του Ομίλου ALUMIL, ανέδειξε τα προβλήματα της αγοράς και τις συστημικές αδυναμίες, τονίζοντας την πολυπλοκότητα στη συντονισμένη επίβλεψη. Θεώρησε σημαντικό να εξεταστεί αν οι έλεγχοι των δομικών προϊόντων εντάσσονται σε μια συνολική βιομηχανική στρατηγική, επισημαίνοντας την ανεπαρκή εφαρμογή βασικών υποχρεώσεων όπως η σήμανση CE.

Σε σύνολο, οι συμμετέχοντες στην συζήτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι φυσικές καταστροφές επιταχύνουν τις ήδη εν εξελίξει διαδικασίες. Η αναθεώρηση του ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου για δομικά προϊόντα, με έμφαση στη βιωσιμότητα και τον υπολογισμό του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά το τοπίο. Όπως καταγράφηκε, σύντομα τα υλικά δεν θα πρέπει να είναι μόνο μηχανικά ανθεκτικά ή πιστοποιημένα, αλλά θα χρειάζεται να αποδεικνύουν και το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.

Διαβάστε ακόμη