Οι αντιδράσεις της αγοράς απέναντι στην καύση απορριμμάτων

Η καύση απορριμμάτων έχει αναδειχθεί σε κύριο θέμα συζητήσεων, με αρκετούς εκπροσώπους της αγοράς να εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται, καθώς και για τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της. Σημειώνεται ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει θέσει σε δημόσια διαβούλευση τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για την ίδρυση ενός ολοκληρωμένου δικτύου έξι μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης Απορριμματογενών Ενεργειακών Πρώτων Υλών (ΑΕΠΥ) στη χώρα μας.

Αυτό το φιλόδοξο σχέδιο, που στοχεύει να υλοποιηθεί έως το 2030, σχετίζεται με την εθνική στρατηγική γύρω από την κυκλική οικονομία και τη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ). Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ανακοινώσει την πρωτοβουλία αυτή το 2019, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει σε υλοποίηση μέχρι σήμερα.

Στελέχη που μίλησαν στο energygame.gr τονίζουν ότι αν η τεχνολογία καύσης δεν σχεδιαστεί σωστά, μπορεί να υπονομεύσει τις προσπάθειες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, ρουφώντας ρεύματα που θα μπορούσαν να επαναχτιστούν ως υλικά. «Η τεχνολογία της καύσης πρέπει να διασφαλίσει ότι δεν θα παρακάμπτονται οι προσπάθειες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης», δηλώνουν, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι συμβάσεις με τους αναδόχους δεν θα επιτρέπουν μελλοντική επέκταση της δυναμικότητας των μονάδων.

Η βιομηχανία μοιράζεται παρόμοιες ανησυχίες, με τον Σέργιο Σαραφόπουλο, Γενικό Διευθυντή Ελλάδας της TITAN, να αναφέρει ότι η καύση απορριμμάτων είναι μια «ακριβή λύση» και ότι «μπορούμε να κερδίσουμε πολλά περισσότερα μέσω της συνεπεξεργασίας στις τσιμεντοβιομηχανίες». Ήδη, έχουν γίνει σημαντικές επενδύσεις προκειμένου να χρησιμοποιούνται υπολείμματα ανακύκλωσης ως εναλλακτικά καύσιμα.

Εάν οι υποδομές αυτές δεν αξιοποιηθούν επαρκώς, οι εκπρόσωποι της αγοράς σημειώνουν ότι η δημιουργία νέων μονάδων καύσης δεν είναι λογική, όσο αυτές παρακάμπτουν τα πρώτα στάδια διαχείρισης αποβλήτων και ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη των εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων ανακύκλωσης.

Οι ανησυχίες δεν περιορίζονται μόνο στα οικονομικά ζητήματα των νέων μονάδων, αλλά και στην πραγματοποιησιμότητα του σχεδιασμού. Η Αττική, η οποία παράγει σχεδόν το 40% των απορριμμάτων της Ελλάδας, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει έλλειψη βασικών υποδομών επεξεργασίας, γεγονός που ίσως οδηγήσει σε νέες επεκτάσεις του ΧΥΤΑ Φυλής. Επαγγελματίες του τομέα προειδοποιούν ότι οι ΜΕΑ/ΜΑΑ δεν φαίνεται να ολοκληρωθούν πριν το 2030, καθώς η παραγωγή απορριμματογενούς καυσίμου απαιτεί τις αναγκαίες αναβαθμίσεις των υφιστάμενων εγκαταστάσεων, πράγμα που θα καθυστερήσει τις δημοπρατήσεις και τις κατασκευές.

Αν και ο γενικός γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων, Μανώλης Γραφάκος, εκφράζει την άποψη ότι οι διαγωνισμοί θα προκηρυχθούν το 2026, με στόχο οι μονάδες να είναι έτοιμες το 2029, ο τομέας παραμένει επιφυλακτικός. Μάλιστα, στελέχη του κλάδου επισημαίνουν ότι η ενεργειακή αξιοποίηση δεν μπορεί να έχει μια βιώσιμη προοπτική αν δεν προηγηθεί η επεξεργασία και η ανάκτηση υλικών. Επίσης, υπάρχουν φόβοι ότι οι νέες μονάδες καύσης θα βρουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες.

Διαβάστε επίσης