Δημοπρατούνται σπάνια αντίγραφα των αμφιλεγόμενων φωτογραφιών «Νεράιδες του Κότινγκλεϊ»

Δύο σπάνιες φωτογραφίες συνδεδεμένες με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα παραφυσικά φαινόμενα του 20ού αιώνα, τις «νεράιδες του Κότινγκλεϊ», πρόκειται να πωληθούν σε δημοπρασία αυτή την εβδομάδα, ανανεώνοντας την περιέργεια για μια από τις πιο διάσημες φωτογραφικές απάτες στην ιστορία.

Η ιστορία ξεκίνησε το 1917, όταν οι νεαρές ξαδέλφες Έλσι Ράιτ και Φράνσις Γκρίφιθς ισχυρίστηκαν ότι είχαν αποθανατίσει νεράιδες στην περιοχή του Γιορκσάιρ. Αν και αρχικά υπήρχε αμφισβήτηση, οι φωτογραφίες κέρδισαν μεγάλη προσοχή, με τον σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, δημιουργό του Σέρλοκ Χολμς, να τους απονέμει πίστη. Μόνο το 1983, οι ίδιοι οι δημιουργοί αποκάλυψαν ότι οι εικόνες ήταν προϊόν φαντασίας και επεξεργασίας.

Οι εκτυπώσεις που πρόκειται να δημοπρατηθούν έχουν τη δική τους ιστορία: δόθηκαν από τη Φράνσις Γκρίφιθς στη φίλη της, Μέρι Άντερσον, την εποχή που η επιτυχία της ιστορίας είχε φτάσει σε κορύφωση. Επί δεκαετίες, αποτέλεσαν οικογενειακό κειμήλιο, μέχρι την αποκάλυψη της απάτης που μετέτρεψε τον θαυμασμό σε απογοήτευση. Ο γιος της Άντερσον, Ντέιβιντ Γουίτακερ, θυμάται: «Η μητέρα μου ένιωσε προδομένη. Πίστευε ακράδαντα στην ιστορία και είχε συγκεντρώσει ένα μεγάλο αρχείο με υλικό για τις νεράιδες. Όταν μάθαμε την αλήθεια, μας είπε να τα πετάξουμε όλα».

Ωστόσο, η σύζυγος του Γουίτακερ κράτησε το υλικό, θεωρώντας το πολύτιμο. Παρόλο που η Άντερσον δεν ασχολήθηκε ξανά με τις φωτογραφίες, αυτά τα τεκμήρια παρέμειναν ασφαλή και τώρα η οικογένεια αποφάσισε να τα προσφέρει στο κοινό και τους συλλέκτες.

Η δημοπρασία για τις εκτυπώσεις αυτές προσελκύει ήδη ενδιαφέρον από ειδικούς και λάτρεις του χώρου, καθώς παρόμοιες πωλήσεις έχουν αποφέρει ποικιλία εσόδων, από μικρές έως αξιοσημείωτα υψηλές τιμές. Αυτές οι δύο συγκεκριμένες εκτυπώσεις είναι σπάνιες και φέρουν ιστορική αξία, καθώς συνδέονται με την αρχική εμφάνιση των περιβόητων φωτογραφιών.

Η ιστορία των «νεράιδων του Κότινγκλεϊ» συνεχίζει να μαγεύει το κοινό όχι τόσο για την πιστότητά της, αλλά κυρίως για την ικανότητά της να αιχμαλωτίζει τη φαντασία των ανθρώπων εδώ και πάνω από έναν αιώνα.