Ανακαλύπτοντας την αληθινή ιστορία του «Ριφιφί» του 1992 από τον Σωτήρη Τσαφούλια

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1992, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μία από τις μεγαλύτερες και πιο ευφάνταστες ληστείες στην ιστορία της. Σε έναν απρόσμενο συνδυασμό τεχνολογίας και παρανομίας, άγνωστοι δράστες κατόρθωσαν, σκαβώντας κάτω από το ποτάμι Ιλισό, να τρυπήσουν το μπετόν των 60 εκατοστών της Τράπεζας Εργασίας στην Καλλιρρόης. Σε μία καλά οργανωμένη επιχείρηση, παραβίασαν 301 από τις συνολικά 1151 θυρίδες της τράπεζας, αφαιρώντας πολύτιμα αντικείμενα και μετρητά που σήμερα ανέρχονται σε πάνω από 14 εκατομμύρια ευρώ. Η Cosmote θα αναβιώσει αυτή την ασυγκράτητη ιστορία με μια νέα σειρά 6 επεισοδίων από τον Σωτήρη Τσαφούλια, ξεκινώντας τη Δευτέρα.

Το τούνελ κάτω από τον Ιλισό
Οι δράστες δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό τούνελ μήκους 25-30 μέτρων κάτω από την κοίτη του Ιλισού, το οποίο κατέληγε στα θεμέλια του υποκαταστήματος της τράπεζας. Με εργαλείο τη γεννήτρια και αναγνωρισμένη τεχνική, οι απατεώνες σκάψανε το τούνελ σε διάστημα τριών μηνών. Αξιοποιώντας ενισχυμένα υποστυλώματα και ράγες, μεταφέρονταν τα μπάζα από τις εργασίες εκσκαφής.

Η επέμβαση τους κάτω από το υπόγειο της τράπεζας επιβεβαίωσε τον εθισμό τους, καθώς τρύπησαν το μπετόν και άδειασαν σχεδόν το ένα τρίτο των θυρίδων.

Οι αστυνομικές έρευνες και τα ευρήματα της Βραυρώνας

Οι αστυνομικοί, όταν ανακάλυψαν το τούνελ, έμειναν έκπληκτοι από την ευρηματικότητα των δραστών. Παρά την τεχνολογία που χρησιμοποίησαν, οι έρευνες κατά τις πρώτες ημέρες δεν απέφεραν καρπούς. Στην ερημική τοποθεσία Χαμολιά στη Βραυρώνα, ωστόσο, βρήκαν κατεστραμμένες θυρίδες, γεγονός που τους έκανε να υποθέσουν ότι οι κλέφτες μπορεί να φύγαν με τα κλοπιμαία δια θαλάσσης.

Ο «απατεώνας» Σύριος, οι προφυλακίσεις και η αναίρεση των καταγγελιών

Έναντι όλων αυτών, το 1994, ο Σύρος κρατούμενος Τζουμάχ Χαλίντ κατονόμασε συγκεκριμένα άτομα ως δράστες, φύγοντας από το κατάστημα με ένα λογαριασμό που είχε ανοίξει με πλαστά στοιχεία. Ωστόσο, όταν οι αμοιβές των 30 εκατομμυρίων δραχμών αποδείχθηκαν μόνο 3, παραδόθηκε στις Αρχές δηλώνοντας τους.

Οι προφυλακίσεις ακολούθησαν, αλλά τον Νοέμβριο του 1994 ο Χαλίντ αναίρεσε τις κατηγορίες στην τηλεόραση, οδηγώντας στην απελευθέρωση των παραπεμφθέντων. Με το πέρασμα του χρόνου, οι δράστες παραμένουν άγνωστοι, καθώς η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

Επίλογος

Η Τράπεζα Εργασίας ανακοίνωσε επικήρυξη 200 εκατομμυρίων δραχμών για πληροφορίες σχετικά με τους δράστες, ωστόσο, καμία πληροφορία δεν ήρθε στο φως. Η υπόθεση τράβηξε την προσοχή και των διεθνών ΜΜΕ, και πολλές θεωρίες ανέκυψαν γύρω από την ταυτότητα των δραστών, με κάποιους να μιλούν για εμπλοκή είτε τρομοκρατικών οργανώσεων είτε της ιταλικής μαφίας. Ο διακεκριμένος αστυνομικός συντάκτης Πάνος Σόμπολος τόνισε τη σημασία της τεχνικής κατάρτισης των δραστών, υποδεικνύοντας ότι η λεία πιθανόν να έχει φύγει από την Ελλάδα. Οι θυρίδες που παραβιάστηκαν φάνηκε ότι επιλέχτηκαν τυχαία, με αποτέλεσμα οι θιγόμενοι ίσως να μην αποζημιωθούν ποτέ.