Αδιέξοδο για την ΕΕ: Χωρίς Ικανοποιητική Εξελίξη στους Κλιματικούς Στόχους

Η σύνοδος των Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ μετατράπηκε σε ένα ανατρεπτικό θρίλερ, καθώς οι διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Κλιματικού Νόμου και τον ενδιάμεσο στόχο μείωσης εκπομπών CO2 κατά 90% μέχρι το 2040, κατέληξαν σε αποτυχία. Παρά την πρόταση της δανέζικης προεδρίας, οι διαφορές μεταξύ των «υπερφιλόδοξων» χωρών, όπως η Γερμανία, και των πιο επιφυλακτικών, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, οδήγησαν σε 15 ώρες εντατικών διαπραγματεύσεων χωρίς αποτέλεσμα. Η Σύνοδος θα επαναληφθεί το πρωί της 5ης Νοεμβρίου, με σκοπό να επιτευχθεί συμφωνία προτού ξεκινήσει η COP 30 στο Μπελέμ της Βραζιλίας στις 6 Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με πηγές του Euractiv, η Κομισιόν, με επικεφαλής τον Ολλανδό Επίτροπο Περιβάλλοντος Βόπκε Χούστρα, και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών, Λαρς Ααγκαρντ, προσπάθησαν να προωθήσουν τη συμφωνία με την αύξηση της συμβολής των «διεθνών πιστώσεων άνθρακα» στην υλοποίηση του στόχου μείωσης εκπομπών. Οι Βρυξέλλες πρότειναν μια συμβολή 3 ποσοστιαίων μονάδων, αλλά πολλές χώρες, περιλαμβανομένης της Ιταλίας και της Πολωνίας, ζήτησαν μεγαλύτερη συμμετοχή, έως και 10%, καθώς και πρόωρη χρήση των πιστώσεων πριν το 2036, όπως αναφέρεται στο κείμενο της δανέζικης προεδρίας.

Οι διεθνείς πιστώσεις άνθρακα σχετίζονται με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου που πραγματοποιούνται εκτός της ΕΕ και έχουν τη δυνατότητα να μετρώνται για να υπολογιστεί η συνολική μείωση των εκπομπών της ΕΕ.

Παπασταύρου: Οι δυο «κόκκινες γραμμές» της Ελλάδας

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, σημείωσε ότι η αναζήτηση μιας ισορροπίας μεταξύ φιλοδοξίας και ρεαλισμού για την πράσινη μετάβαση είναι εξαιρετικά απαιτητική, δεδομένων των ποικίλων αρχικών προϋποθέσεων και διαδρομών των 27 κρατών της ΕΕ προς την κλιματική ουδετερότητα. «Αν και έχουν σημειωθεί προόδους στο σχέδιο των συμπερασμάτων, η Ελλάδα επισημαίνει ότι η χρυσή τομή μεταξύ φιλοδοξίας και ρεαλισμού δεν έχει ακόμα βρεθεί», τόνισε ο υπουργός, αναφερόμενος στις δύο «κόκκινες γραμμές» της χώρας.

1. Θεσμοθέτηση ρητρών αναθεώρησης (του στόχου για το 2040) και ενίσχυση ευελιξιών. «Είμαστε δύσπιστοι απέναντι στην προοπτική μιας πορείας προς το 2040 χωρίς προοπτική εξόδου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπασταύρου.

2. Ξεχωριστή διαδικασία αξιολόγησης της προόδου κάθε χώρας. Ο υπουργός υπογράμμισε την ανάγκη ξεχωριστής αξιολόγησης για να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε κράτους. Επίσης, υπογράμμισε τη σημασία της απανθρακοποίησης με οικονομικά βιώσιμο τρόπο, αρχίζοντας από κλάδους που είναι περισσότερο έτοιμοι για τη διαδικασία αυτή.

Προσερχόμενος στη Σύνοδο, ο κ. Παπασταύρου είχε δηλώσει ότι «Οι αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε θα επηρεάσουν τη ζωή όλων μας για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια. Αφορούν το νέο ευρωπαϊκό στόχο μείωσης εκπομπών και έχουν άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα και την ανταγωνιστικότητα». Υπογράμμισε την υποστήριξή του στη μείωση των εκπομπών, χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες.

Το σημείο εκκίνησης για τις διαπραγματεύσεις

Σύμφωνα με το energygame.gr, η δανέζικη προεδρία, κατόπιν της Συνόδου Κορυφής στις 23 Οκτωβρίου, ενσωμάτωσε πρόνοιες στο σχέδιο συμφωνίας που λήφθηκαν υπόψη στις διαφορετικές εθνικές συνθήκες, αλλά και στις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των δράσεων μείωσης εκπομπών. Επίσης, το σχέδιο αναδείκνυε την ανάγκη να εξεταστούν οι επιπτώσεις της μετάβασης στις τιμές ενέργειας, θέμα που προβάλλει ιδιαίτερα η ελληνική πλευρά. Τέλος, οι ελληνικές θέσεις προβλέπουν ενίσχυση σε θέματα ενεργειακής υποδομής, προκειμένου να οικοδομηθεί μια πραγματική Ενεργειακή Ένωση.

Διαβάστε ακόμη