Η απουσία ονομάτων για τους καύσωνες: Μια προκλητική αναλυτική προσέγγιση

Η ονοματοδοσία κακοκαιριών όπως Αριάδνη, Ιανός και Αντίνοος έχει γίνει αναγνωρίσιμη, αλλά γιατί αυτή η πρακτική περιορίζεται κυρίως στα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως οι καταιγίδες, ενώ οι συνθήκες καύσωνα παραμένουν χωρίς ονόματα;

Η αύξηση της συχνότητας και της έντασης των καύσεων λόγω κλιματικής αλλαγής έχει φέρει στο προσκήνιο μια σημαντική συζήτηση μεταξύ επιστημόνων και φορέων πολιτικής προστασίας: θα έπρεπε να θεσπιστούν ονόματα για τα κύματα καύσωνα όπως συμβαίνει με τις τροπικές καταιγίδες;

Αυτή η συζήτηση εντάθηκε το καλοκαίρι του 2023, όταν ένας καύσωνας αποκάλυψε την ανεπίσημη ονομασία «Κέρβερος» από έναν ιταλικό μετεωρολογικό ιστότοπο, γεγονός που κίνησε το ενδιαφέρον του κοινού. Αν και η ονοματοδοσία αξιολογήθηκε ως μέσο ευαισθητοποίησης, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με την απουσία καθολικού συστήματος ονοματοδοσίας και επιστημονικής συναίνεσης, κάτι που σε κρίσιμες περιόδους μπορεί να προκαλέσει παρεξηγήσεις.

Από την άλλη, η Σεβίλλη ξεκίνησε το 2022 ένα πειραματικό πρόγραμμα που ονομάζει καύσωνες μόνο όταν αυτοί φτάνουν σε επίπεδα ιδιαίτερης επικινδυνότητας. Στην ίδια κατεύθυνση, πρωτοβουλίες για ονοματοδοσία εξετάζονται και σε άλλες πόλεις όπως η Αθήνα και το Μαϊάμι, στο πλαίσιο ευρύτερων προγραμμάτων ενίσχυσης της ανθεκτικότητας στις υψηλές θερμοκρασίες.

Ο Dr. John Nairn του WMO τονίζει ότι η προτεραιότητα δεν είναι η ονομασία, αλλά η δημιουργία ενός διεθνούς, επιστημονικά έγκυρου συστήματος ταξινόμησης των καύσωνων, που θα επιτρέπει τη διασφάλιση της κατανοητής ενημέρωσης στο κοινό. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι ονομασίες μπορούν να ενισχύσουν τη συλλογική μνήμη και να διευκολύνουν την κοινωνική αντίδραση, αρκεί να εντάσσονται σε ένα συντονισμένο πλαίσιο πρόληψης και προειδοποίησης.