Πεδίο Καταστροφής: Η Δραματική Πραγματικότητα της «Καμένης» Γης

Ριζική Αναδόμηση του Αγροτικού Τομέα στην Ευρώπη

Η τρέχουσα συζήτηση γύρω από τις αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη είναι γεμάτη λέξεις-κλειδιά όπως «επιδότηση», «ΚΑΠ» και «περιβαλλοντικοί κανονισμοί». Αυτοί οι παράγοντες είναι αναμφισβήτητοι, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.

Το αγροτικό ζήτημα στην Ευρώπη δεν περιορίζεται σε εσωτερικά προβλήματα. Είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής των μικρομεσαίων παραγωγών σε ένα παγκόσμιο σύστημα, όπου κυριαρχούν λίγοι ισχυροί φορείς. Οι Ευρωπαίοι γεωργοί δεν ανταγωνίζονται απλά την αγορά, αλλά ισχυρά ολιγοπώλια που ρυθμίζουν τις τιμές και το κόστος εκτός της Ευρώπης.

Οι εξεγέρσεις που παρακολουθούμε στους ελληνικούς δρόμους αντικατοπτρίζουν παρόμοιες αντιδράσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, με τους μικρούς παραγωγούς να προσπαθούν να επιβιώσουν στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας αγοράς.

Ας εξετάσουμε τους παράγοντες που καθιστούν την αγροτική παραγωγή της Ελλάδας και της Ευρώπης μη βιώσιμη:

1. Διεθνείς Γίγαντες της Αγροδιατροφής
   Πολυεθνικές εταιρείες από τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική και την Ασία παράγουν σε κλίμακες που είναι αδιανόητες για την Ευρώπη. Τα προϊόντα τους εισάγονται σε τιμές που καθορίζονται από την εκτενή παραγωγή και το χαμηλό κόστος, με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκοί παραγωγοί να αναγκάζονται να μειώνουν τις τιμές τους, συχνά κάτω από το κόστος παραγωγής.

2. Ασύμμετροι Κανόνες και Πρότυπα
   Η Ε.Ε. επιβάλλει αυστηρούς κανονισμούς για φυτοφάρμακα και εκπομπές, ενώ οι παραγωγοί εκτός Ε.Ε. λειτουργούν σε χαλαρότερα δεδομένα, γεγονός που αυξάνει το κόστος συμμόρφωσης για τους Ευρωπαίους γεωργούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εισαγωγές να είναι τεχνητά φθηνές.

3. Μονοπώλιο στον Τομέα Εφοδίων
   Η αγορά σπόρων και λιπασμάτων ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τέσσερις μεγάλες εταιρείες (Corteva, Bayer/Monsanto, Syngenta/ChemChina, BASF), περιορίζοντας την επιλογή και αυξάνοντας το κόστος για τους Ευρωπαίους αγρότες.

4. Γεωπολιτική Συγκυρία
   Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια παγκόσμια πίεση που πηγάζει από τη μείωση της σχετικής της ισχύος. Οι γεωοικονομικές συνθήκες καθιστούν την Ε.Ε. ευάλωτη σε εξωτερικές πιέσεις, μειώνοντας την ικανότητά της να προστατεύει την αγροτική παραγωγή.

Συνολικά, οι αγρότες βρίσκονται υπό την πίεση των κανονισμών της Ε.Ε., της μονοπωλιακής δύναμης του διεθνούς συστήματος και της γεωπολιτικής πραγματικότητας. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι επιδοτήσεις ή οι εισαγωγές, αλλά και η απώλεια του μεγέθους και της ισχύος για την επιβολή όρων στο παγκόσμιο σύστημα.

Η αγροτική κρίση στην Ευρώπη δεν είναι απλώς μια οικονομική προειδοποίηση, αλλά ένας δείκτης για την ανάγκη ανασυγκρότησης – ζήτημα που απαιτεί επείγουσα προσοχή και ισχυρή πολιτική βούληση.