Απογοήτευση στην COP30, αλλά φωτεινές προοπτικές εκτός της διάσκεψης

Η ανάγκη για προστασία του κλίματος και των δασών αναδείχθηκε ξανά από τη Greenpeace, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της COP30, η οποία έλαβε χώρα στο Μπελέμ της Βραζιλίας.

Η τοποθέτηση της Greenpeace

Αν και οι προσδοκίες για τη σύνοδο ήταν υψηλές, το τελικό αποτέλεσμα δεν περιλάμβανε συγκεκριμένα σχέδια για την πάταξη της αποδάσωσης και την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων. Οι γεωπολιτικές τριβές κατέδειξαν και πάλι την απομάκρυνση των κυβερνήσεων από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, οι οποίοι ζητούν άμεση δράση για την κλιματική αλλαγή.

Η πρώτη COP που πραγματοποιείται στην περιοχή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου θα έπρεπε να είχε οδηγήσει σε ένα σχέδιο κατάργησης της αποδάσωσης ως το 2030 και στην περιοριστική στρατηγική για τη διατήρηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 1,5°C μέσω της σταδιακής απομάκρυνσης των ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, κανένα από τα παραπάνω δεν πραγματοποιήθηκε, ενώ η χρηματοδότηση για το κλίμα δεν ενισχύθηκε ουσιαστικά.

Παρά τις πιέσεις από μια συμμαχία 90 κρατών για την ένταξη ενός σχέδιο σταδιακής κατάργησης των ορυκτών καυσίμων, τελικά το θέμα αυτό δεν συμπεριλήφθηκε στο συναφές κείμενο. Ξεχωριστά, οι κυβερνήσεις Κολομβίας και Ολλανδίας ανακοίνωσαν τη διοργάνωση της πρώτης διεθνούς διάσκεψης για τη Δίκαιη Μετάβαση το 2026. Αν και η Βραζιλία επιδίωξε να συμπεριληφθεί σχέδιο για την αντιμετώπιση της αποδάσωσης, αυτό απορρίφθηκε λόγω της σύνδεσής του με την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων.

Η τελευταία ημέρα της συνέλευσης συμμερίστηκε την έντονη ανησυχία της Κολομβίας και άλλων λατινοαμερικανικών χωρών σχετικά με την απουσία προόδου στα μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής, γεγονός που οδήγησε σε προσωρινή απεργία της ολομέλειας, πριν από την επίσημη επικύρωση των αποτελεσμάτων της COP30.

Ο Jasper Inventor, αναπληρωτής διευθυντής προγράμματος της Greenpeace, δήλωσε: «Η COP30 ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά κατέληξε σε απογοήτευση. Ήταν η ώρα να περάσουμε από τους διαλόγους στην πρακτική εφαρμογή – και αυτή η ευκαιρία χάθηκε. Το αποτέλεσμα δεσμεύσεως στον στόχο του 1,5°C δεν είναι απλώς σε κίνδυνο, αλλά σχεδόν ανύπαρκτο. Αυτή η κατάσταση αποκαλύπτει την υποκρισία της αδράνειας των COP, διαδοχικά».

«Η COP30 δεν έδειξε πρόθεση ούτε για τα ορυκτά καύσιμα ούτε για τη χρηματοδότηση ούτε για την προστασία των δασών. Δεν συμφωνήθηκε σχέδιο για την απομάκρυνση των ορυκτών καυσίμων, ούτε για την προστασία δασών, ούτε υπήρξε προοπτική ενίσχυσης της κλιματικής χρηματοδότησης. Όμως, τα εκατομμύρια πολιτών παγκοσμίως και οι χιλιάδες διαδηλωτές στο Μπελέμ δείχνουν ότι η ελπίδα βρίσκεται έξω από την αίθουσα της Διάσκεψης, καθώς οι κοινότητες συνεχίζουν να αντιστέκονται και να αγωνίζονται για τον πλανήτη».

Ο Κώστας Καλούδης, υπεύθυνος εκστρατείας για το κλίμα στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace, σημείωσε: «Είναι προφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση υιοθετεί μια διγλωσία όσον αφορά τα ορυκτά καύσιμα. Συμμετείχε στην COP30 ως μέρος μιας συμμαχίας 90 χωρών, που υποστήριξαν σχέδιο δράσης για την σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, χωρίς όμως να ασκήσει αξιόλογες πιέσεις, παράλληλα με την ενδυνάμωση των εξορύξεων στη χώρα». Προσέθεσε ότι «παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να προστατεύσει τα συμφέροντα των εταιρειών, οι πολίτες, όπως αποδείχτηκε recentemente με τις διαδηλώσεις στον Βόλο, συνεχίζουν να αντιδρούν».

Η Carolina Pasquali, εκτελεστική διευθύντρια της Greenpeace στη Βραζιλία, τόνισε: «Ο πρόεδρος Λούλα έθεσε υψηλά όρια ζητώντας συγκεκριμένα σχέδια για την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και της αποδάσωσης, ωστόσο οι ηγέτες των χωρών δεν κατόρθωσαν να τους επιτύχουν. Βρισκόμασταν σε ένα σταυροδρόμι – επαρκής χρηματοδότηση για τον στόχο του 1,5°C ή κλιματική καταστροφή – και αν και πολλές κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να ενεργήσουν, υπάρχει και μια ισχυρή μειοψηφία που αντιστέκεται».

Αυτή η αδύναμη κατάληξη δεν αντικατοπτρίζει τα όσα συνέβησαν στο Μπελέμ. Η συμμετοχή αυτοχθόνων ήταν η μεγαλύτερη που έχει υπάρξει ποτέ σε COP για το κλίμα, ενώ οι πορείες και οι διαμαρτυρίες έξω από την αίθουσα έφεραν στην οριοθέτηση 14 περιοχών, εξασφαλίζοντας πάνω από 2,4 εκατομμύρια εκτάρια για αυτοχθόνες κοινότητες. Οι δικαιώματα και γνώσεις των αυτοχθόνων και των κοινοτήτων Αφρικανών υπηκόων αναγνωρίστηκαν επισήμως, κάτι που μπορεί να αναμορφώσει τις μελλοντικές συζητήσεις. Παρά την αποτυχία στην επίτευξη ισχυρών φορέων για τα ορυκτά καύσιμα, η εργασία για το κλίμα συνεχίζεται.

Διαβάστε ακόμη